Brainspotting co to jest? Poznaj tajniki metody
Brainspotting to nowoczesna metoda terapeutyczna, która zrewolucjonizowała podejście do leczenia traumy i innych trudności emocjonalnych. Opracowana w 2003 roku przez dr Davida Granda, innowatora w dziedzinie EMDR, metoda ta opiera się na głębokim zrozumieniu neurobiologii i wykorzystuje unikalne połączenie pozycji oczu, świadomości somatycznej oraz skupionej uważności. Jej celem jest precyzyjne zlokalizowanie tzw. „brainspotów” – specyficznych punktów w polu widzenia, które są bezpośrednio powiązane z nieprzetworzoną traumą lub silnymi, trudnymi emocjami. Dzięki tej technice możliwe jest dotarcie do głębokich, podkorowych struktur mózgu, gdzie często przechowywane są ślady pamięciowe bolesnych doświadczeń, które wpływają na naszą teraźniejszość. Brainspotting, choć może być stosowany samodzielnie, często stanowi cenne uzupełnienie innych form psychoterapii, takich jak terapia rozmową czy Somatic Experiencing, oferując skuteczne wsparcie w procesie leczenia.
Jak działa brainspotting na mózg i układ nerwowy?
Mechanizm działania brainspottingu opiera się na fundamentalnym założeniu, że kierunek patrzenia wpływa na samopoczucie i aktywację neuronalną w mózgu. Metoda ta świadomie wykorzystuje tę zależność, kierując uwagę pacjenta na konkretne punkty w polu widzenia, które są powiązane z traumatycznymi wspomnieniami lub głęboko zakorzenionymi emocjami. Działając w ten sposób, brainspotting umożliwia dostęp do wszystkich obszarów mózgu, w tym części limbicznej i pnia mózgu, gdzie zapisują się trudne doświadczenia, często w sposób nieświadomy. Proces ten aktywuje naturalne mechanizmy samoleczenia i samoregulacji organizmu, wspierając autonomiczny układ nerwowy w przywracaniu równowagi i redukcji poziomu stresu. Ciało, traktowane jako źródło wiedzy, odgrywa kluczową rolę – reakcje fizyczne mogą sygnalizować obecność „zamrożonej” traumy, a terapeuta, bazując na tych sygnałach i głębokim dostrojeniu do pacjenta, pomaga w jej przetworzeniu.
Brainspotting a EMDR – kluczowe różnice
Chociaż brainspotting wywodzi się z metody EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) i dzieli z nią pewne podstawy, istnieją między nimi kluczowe różnice. EMDR zazwyczaj wykorzystuje bilateralną stymulację (np. ruchy gałek ocznych, dźwięki, dotyk) do przetwarzania wspomnień, podczas gdy brainspotting skupia się na precyzyjnym zlokalizowaniu punktu w polu widzenia, który wywołuje specyficzną reakcję fizyczną i emocjonalną. W porównaniu do EMDR, brainspotting jest często postrzegany jako metoda bardziej subtelna i elastyczna, wymagająca mniej dyrektywnego podejścia ze strony terapeuty. Procesem w brainspottingu w dużej mierze steruje mózg pacjenta, który w odpowiednich warunkach jest zdolny do samoregulacji i uruchamiania procesów neuroplastycznych, co pozwala na uwolnienie zablokowanych emocji i wspomnień.
Dla kogo jest brainspotting? Zastosowanie w leczeniu
Brainspotting jest niezwykle wszechstronną metodą terapeutyczną, która znajduje zastosowanie w leczeniu szerokiego spektrum trudności psychicznych i emocjonalnych, ze szczególnym uwzględnieniem traumy. Jest szczególnie pomocny dla osób, które mają opór przed werbalnym otwieraniem się lub doświadczają trudności z dostępem do pamięci o trudnych lub traumatycznych przeżyciach. Metoda ta może przynieść ulgę w leczeniu zespołu stresu pourazowego (PTSD), różnego rodzaju lęków, fobii, stanów depresyjnych, a także chronicznego bólu czy problemów z samooceną. Co więcej, brainspotting znajduje zastosowanie nie tylko w leczeniu, ale również w obszarze rozwoju osobistego, wspierając zwiększanie kreatywności, poprawę wydajności i budowanie pewności siebie u sportowców, artystów czy liderów. Metoda może być skutecznie stosowana u dorosłych, młodzieży i dzieci, dostosowując techniki do indywidualnych potrzeb.
Jak wygląda sesja brainspotting i czego się spodziewać?
Sesja brainspottingu odbywa się w bezpiecznym i wspierającym środowisku, tworzonym przez terapeutę, który towarzyszy pacjentowi w procesie. Kluczowym elementem jest relacja terapeutyczna i głębokie dostrojenie terapeuty do pacjenta, co zapewnia poczucie bezpieczeństwa i zaufania. Pacjent proszony jest o skupienie uwagi na odczuciach w ciele i emocjach związanych z danym problemem, podczas gdy terapeuta, używając wskaźnika (np. długopisu), pomaga zlokalizować specyficzny „punkt mózgowy” (brainspot), który jest związany z nieprzetworzoną traumą lub trudnymi emocjami. Jest to punkt w polu widzenia, który wywołuje najsilniejszą reakcję fizyczną lub emocjonalną. Po zlokalizowaniu brainspotu, pacjent utrzymuje na nim fokus wzroku, podczas gdy terapeuta czuwa i wspiera naturalny proces przetwarzania. Ciało jest traktowane jako źródło wiedzy, a wszelkie reakcje fizyczne są ważne i mogą wskazywać na obecność „zamrożonej” traumy. W trakcie sesji można doświadczyć różnych reakcji, takich jak zmęczenie, drażliwość, uczucie ulgi, a czasem chwilowe pogorszenie samopoczucia, co jest naturalnym objawem przetwarzania emocjonalnego i fizycznego.
Efekty terapii brainspotting – od traumy do samoregulacji
Głównym celem terapii brainspotting jest uwolnienie zablokowanych emocji i wspomnień związanych z traumą, co prowadzi do znaczącej poprawy samopoczucia i jakości życia. Poprzez precyzyjne zlokalizowanie i przetworzenie „brainspotów”, metoda ta pozwala na redukcję objawów traumy, takich jak nadmierny lęk, koszmary senne, problemy z koncentracją czy nadmierna reaktywność. Brainspotting działa na autonomiczny układ nerwowy, pomagając przywrócić jego równowagę i zmniejszyć poziom chronicznego stresu. Efektem terapii jest nie tylko ulga w cierpieniu, ale również rozwój zdolności do samoregulacji, co oznacza lepsze radzenie sobie z emocjami i stresem w przyszłości. Pacjenci często zgłaszają poprawę nastroju, zwiększenie poczucia własnej wartości, lepsze relacje interpersonalne oraz większą zdolność do samoleczenia. Metoda ta umożliwia dotarcie do głębokich, często nieświadomych przyczyn problemów, co prowadzi do trwałych i pozytywnych zmian w psychice i ciele.
Brainspotting w praktyce: terapeuta i badania
Brainspotting, jako metoda terapeutyczna, wymaga odpowiednio przeszkolonego terapeuty, który potrafi stworzyć bezpieczne środowisko i skutecznie poprowadzić pacjenta przez proces. Kluczowe dla skuteczności brainspottingu jest głębokie dostrojenie terapeuty do pacjenta oraz budowanie silnej relacji terapeutycznej, opartej na zaufaniu i empatii. W Polsce metoda ta jest stosunkowo nowa – została sprowadzona do kraju w 2018 roku, a liczba certyfikowanych terapeutów systematycznie rośnie. Specjaliści pracujący metodą brainspottingu to psychoterapeuci, psychologowie oraz inni praktycy pracujący z traumą, którzy przeszli specjalistyczne szkolenia. Badania kliniczne i doświadczenia praktyczne coraz częściej potwierdzają korzystny wpływ brainspottingu na redukcję objawów traumy i poprawę ogólnego samopoczucia. Choć obszar badań nad brainspottingiem wciąż się rozwija, wstępne doniesienia wskazują na jego wysoką skuteczność, szczególnie w przypadkach, gdy inne metody terapeutyczne napotykają trudności.
Kto w Polsce pracuje korzystając z Brainspottingu?
W Polsce z metody brainspottingu korzystają psychoterapeuci, psychologowie oraz specjaliści od zdrowia psychicznego, którzy ukończyli certyfikowane szkolenia z tej właśnie techniki. Od momentu wprowadzenia metody do Polski w 2018 roku, liczba praktyków stale rośnie, co świadczy o jej rosnącym znaczeniu i uznaniu w środowisku terapeutycznym. Tacy specjaliści oferują wsparcie w leczeniu traumy, lęków, depresji i innych zaburzeń psychicznych, wykorzystując unikalne założenia brainspottingu. Ich praca opiera się na tworzeniu bezpiecznej przestrzeni dla pacjenta, wykorzystując neurobiologiczne podstawy metody do efektywnego przetwarzania trudnych doświadczeń.
Badania kliniczne i skuteczność brainspottingu
Badania kliniczne nad brainspottingiem, choć wciąż stosunkowo młode, dostarczają obiecujących wyników potwierdzających jego skuteczność w leczeniu traumy i związanych z nią objawów. Analizy wskazują na znaczącą redukcję symptomów PTSD, lęku i depresji u osób poddanych terapii brainspotting. Metoda ta, dzięki swojemu neurobiologicznemu podejściu, pozwala na skuteczne przetwarzanie i uwolnienie pamięci traumy, co prowadzi do długoterminowej poprawy samopoczucia. Skuteczność brainspottingu jest często podkreślana w kontekście jego zdolności do dotarcia do głębokich, podkorowych struktur mózgu, gdzie przechowywane są ślady trudnych doświadczeń, a także w jego potencjale do uruchamiania procesów samoleczenia i samoregulacji. Chociaż potrzebne są dalsze, szeroko zakrojone badania, obecne dowody sugerują, że brainspotting jest wartościową i efektywną opcją terapeutyczną.
Dodaj komentarz